Doskonale to rozumiem. Kiedyś mogłabym się podpisać pod większością tych stwierdzeń. Prowadzę firmę od 2010 roku, a na pierwszy prawdziwy urlop pozwoliłam sobie po 7 latach. Zdarzało mi się pracować po kilkanaście godzin dziennie. Padać z wyczerpania, a mimo tego nie widzieć żadnych efektów swojej pracy.

Nie chodzi o to, by dokładać do swoich planów kolejne punkty, inwestować w rozwiązania technologiczne, czy instalować kolejne sprytne aplikacje na telefonie. Chcę się z Tobą podzielić tym, co sprawiło, że mogłam zwolnić tempo i pozwolić sobie na wybieranie projektów, których się podejmuję.

Od kilkunastu miesięcy żyję i pracuję w rytmie slow, propagując ideę #JoyBiz – w końcu po to zakładałam firmę, by poczuć wolność i dzięki finansowej niezależności czerpać z życia radość. Od pół roku jestem na macierzyńskim, pracuję parę godzin w tygodniu, a moja firma ma się świetnie. Ja zaś mam przestrzeń na budowanie więzi z Córeczką i własny rozwój, który przekłada się na kolejne ciekawe pomysły na przyszłość, które priorytetyzuję i ustawiam w kolejce.